Ikona Bożego Narodzenia

On to dla nas ludzi i dla naszego zbawienia zstąpił z nieba.
I za sprawą Ducha Świętego
przyjął ciało z Maryi Dziewicy i stał się człowiekiem.

W umniejszeniu Chrystusa, który przyjął na siebie pokorę pieluszek i trudnego położenia, zawarta jest niezwykła tajemnica ocalenia rodzaju ludzkiego. Ikona Narodzenia Chrystusa to wizja nieprzemijającej chwały, mówią o tym wszystkie jej zasadnicze cechy, cała kompozycja.

Na ikonach Bożego Narodzenia grota betlejemska przedstawiana jest zwykle jak najprościej, bez znaczenia jakichkolwiek szczegółów, bez wprowadzania jakiegokolwiek światła. Wyobraża się ją w postaci niczym nie rozjaśnionej, ciemnej niszy umiejscowionej gdzieś w srogim krajobrazie skalistego wzgórza. Ta mroczna przestrzeń bardziej przypomina grób niż tradycyjny żłobek, a mocno owinięte w pieluszki dziecko przywodzi na myśl zmarłego.

Poniżej groty przedstawia się leżącą na posłaniu  w kolorze królewskiej purpury Marię. Co ciekawe, wykonuje ona gest dotykania dłonią policzka, który powraca w scenie Ukrzyżowania. Zarówno ruch ten jak i podobieństwo groty do sarkofagu stanowią zapowiedź przyszłej Paschy. Ikona Bożego Narodzenia uświadamia odbiorcy, że nie można wejść w misterium narodzin i życia Chrystusa, omijając tajemnicę śmierci. Właśnie ona pomaga pojąć sens Bożego Dzieła.